Morgunskokkið

Í morgun hlustaði ég á hana Sirrý í morgunútvarpinu og heyrði skemmtilegt samtal við Halldóru Geirharðsdóttur.  Í lok viðtalsins las hún upp áhugaverða sögu, í íslenskri þýðingu, sem höfðaði sérstaklega til mín.  Stundum efast maður endalaust um hvort maður sé að taka réttar eða rangar ákvarðanir í samskiptum við annað fólk.  Ætti maður að sýna meiri þroska, reyna aftur, betur, meira...  Eða ekki.  Ég googlaði söguna og fann upprunalegu útgáfuna:

AUTOBIOGRAPHY IN FIVE SHORT CHAPTERS

by Portia Nelson

I

I walk down the street.

There is a deep hole in the sidewalk

I fall in.

I am lost ... I am helpless.

It isn't my fault.

It takes me forever to find a way out.

II

I walk down the same street.

There is a deep hole in the sidewalk.

I pretend I don't see it.

I fall in again.

I can't believe I am in the same place

but, it isn't my fault.

It still takes a long time to get out.

III

I walk down the same street.

There is a deep hole in the sidewalk.

I see it is there.

I still fall in ... it's a habit.

my eyes are open

I know where I am.

It is my fault.

I get out immediately.

IV

I walk down the same street.

There is a deep hole in the sidewalk.

I walk around it.

V

I walk down another street